Ministerstwo Finansów 27 maja 2020 r. udostępniło nam pismo, w którym odniosło się do skutków podatkowych sfinansowania pracownikowi testu na obecność wirusa SARS-CoV-2, w aspekcie ewentualnego przychodu po stronie pracownika. Z jego treści, którą cytujemy, wynika, że pracownik nie uzyskuje z tego tytułu przychodu podatkowego.
„Zasady opodatkowania nieodpłatnych świadczeń (świadczeń częściowo odpłatnych) regulują przepisy art. 11 ust. 2-2b w związku z art. 12 ust. 3 ustawy (…) o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).
W wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt. K 7/13 Trybunał Konstytucyjny dokonał wykładni tych przepisów. Trybunał Konstytucyjny uznał, że za przychód pracownika mogą być uznane nieodpłatne świadczenia, które:
- zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
- zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
- mają wymierną wartość przypisaną indywidualnemu pracownikowi (świadczenie nie jest dostępne w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Uwzględniając zatem wytyczne wyroku Trybunału Konstytucyjnego, należy stwierdzić, że sfinansowanie przez pracodawcę testów na koronawirusa nie następuje w interesie pracownika, a w interesie pracodawcy.
Wykonywanie testów zapobiega niekontrolowanemu rozprzestrzeniania się choroby, niweluje niepożądaną przez każdego pracodawcę absencję pracowników i jest istotne dla terminowego wywiązania się pracodawcy z zawartych kontraktów. W takim przypadku nie jest rozpoznawany przychód po stronie pracownika”.